ne kadar yüzsüzdür şu adam
yapmam der yapar her seferinde ya
dayanamaz kendiside
uyku gibisin
gözümü kapatsam sana geliyorum
ne yapmalı binbirgecem asalları gibi
olmayacağı kesindi zaten kendime ve
sana bölünmedim
üzülmene dayanamam hala
onlar onlara aitim sanarken aslında
ortada duran bu adama
son ve ilk kez bakmanı isterdim.
taşlar yerinden söküldü
dediğin gibi taştan yaratılmadığıma da
kanıt olsun sana
son cümle olamadı hala kıpırdıyor
içte derin bir yerde.
beni özleme
sevme
düşünme
üzülme
başka yer başka zaman
aynı kadın aynı kadın
uzaklardan gülümse şimdi benim için
şiir olmak güzeldir timsahın gözyaşıysa mürekkebin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder